Od Kate

W czasie wojny jak zawsze miałam najważniejsze zadanie: funkcja lekarza. W takim zawodzie zawsze coś się dzieje. Czasem spieram się z różnymi, nieznanymi mi chorobami, ranami. Najważniejsza i najtrudniejsza praca. Ale dziś nie mogłam się skupić. Nadal myślałam o Goldzie. Myślałam: - "Gdzie on się niby podział? Po prostu. Afera z ołtarzem i rozpłynął się! Od 39 dni nawet się do mnie nie odezwał i nie odwiedził! Mogłam to przemyśleć! To była szczenięca miłość. Jego obchodzi tylko wyzwanie, walki,bogowie egipscy!" - walnęłam pięścią w kamienny stół i zawyłam z bólu: - Auuuuuuu! Ech! Durny stół! Obiła mi się ręka! Zaczęłam się użalać. Podeszła do mnie Haidi. Pogłaskałam ją po pyszczku. - Oh, kochana, tylko tobie mogę się zwierzyć! - przytuliłam się do niej. - Daj mu szansę. - powiedziała smoczyca. - On ją stracił! - powiedziałam. Musiałam przerwać tą rozmowę bo przyszedł kolejny ranny wilk. C.D.N. (dokończcie za mnie)